Jak mniej wydawać i uczyć tego dzieci? Część II

Przed wami druga porcja porad dotycząca tego, jak nauczyć oszczędzania nie tylko siebie, ale i dziecko. Ostatnio były podane trzy główne porady, od jakich powinno się rozpocząć procedurę odkładania pieniędzy. Tym razem podpowiem, co jeszcze można zrobić, by oszczędzić większą kwotę. Pokażę także, jak kupować mniej.

4. Pamiętaj, że potrzeba to nie to samo, co życzenie i naucz tego swoje dziecko.

Nowa kurtka na jesień ewidentnie stanowi potrzebę, lecz to wcale nie musi być kurtka z najnowszej kolekcji – to będzie już raczej życzenie. Dzieci zazwyczaj mają jedynie życzenia: ich realne potrzeby zapewniają opiekunowie. W związku z tym muszą mieć świadomość, że nie wszystko muszą mieć. Rzecz jasna, nacisk innych uczniów nie ułatwia sprawy i może spowodować, że dziecku będą potrzebne nowe spodnie, ale tylko te markowe. Możecie wtedy Zaproponować, że wy – jako opiekunowie – przekazujecie na ten cel jedynie główną część kosztów. Jeśli zwykłe spodnie kosztują 60 zł, to właśnie tę kwotę określcie jako podstawową. Jeżeli dziecko będzie chciało wybrać bardziej wypasioną parę – nie ma innego rozwiązania, jak tylko na to odłożyć pieniądze i dołożyć z własnego portfela (wierzymy, że otrzymuje kieszonkowe – nic lepiej nie kształci w młodym człowieku umiejętności oszczędzania i zarządzania budżetem).

5. Traktuj ceny jak konkretną pracę i pokazuj to dziecku.

Określ, jak wiele zarabiasz w ciągu godziny. Żeby kalkulacja była bardziej miarodajna, pomniejsz swoje zarobki o wszelkie niezbędne wydatki, czyli rachunki, bilety na komunikację miejską itp. Dopiero to, co pozostanie, podziel przez sumę godzin, ile spędzasz na pracy. Nie jest to szalona kwota, prawda? I tak powinno być. Prędzej zrezygnujesz z puszki słodkiego napoju, jeżeli będziesz mieć świadomość, że zarabiasz na nią przez dwie godziny. Prędzej także wytłumaczysz młodemu człowiekowi wartość pieniądza: kupno serii komiksów wymaga pracy przez konkretny czas. A jeżeli także pozwolisz dziecku podejmować łatwe prace zarobkowe (np. w zakresie pomocy sąsiadom), jeszcze szybciej będzie mu uświadomić sobie, że pieniądze nie powstają w powietrzu.

6. Zrozum mechanizmy marketingu i wytłumacz je dziecku.

Mnóstwo produktów nabywamy jedynie przez spoty reklamowe, chociaż wcale nie są nam niezbędne ani nawet ich nie pragniemy. Tłumacz młodemu człowiekowi (oraz sobie!) mechanizmy, które poruszają marketingiem. Przed Bożym Narodzeniem wskaż charakterystyczny aromat w centrach handlowych. Porównaj zdjęcia reklamowe z faktycznym wyglądem rzeczy, np. fotkę sukienki ze sklepu z fotografią klienta czy zdjęcie napoju na plakacie z prawdziwym. Zróbcie tak zwane ślepe badania na artykułach spożywczych. Daj dziecku do spróbowania dwa produkty w takich samych naczyniach, nie mówiąc, który z nich jest tym rzekomo lepszym. Niech samo spróbuje i oceni smak, aromat, kolor i tak dalej, a potem wespół zdecydujcie, czy ma sens bulić jedynie za brand.

7. Angażuj pociechę w planowanie domowego budżetu.

Na przykład planujcie wspólnie jadłospis i listę zakupów. Wyjaśniaj cierpliwie, co i jak – im więcej dziecko zrozumie, tym łatwiej będzie mu korzystać z pewnych reguł także w dorosłości. Poczuje się też znaczące i doceniane, jeśli weźmie udział w takich sprawach.

8. Uruchom dziecku rachunek bankowy.

Jednocześnie przedstaw jego dodatkowe funkcje: wykresy, podliczenia kosztów czy opcje do odkładania pieniędzy. W taki sposób przyznasz dziecku kredyt zaufania, co będzie dla niego nobilitujące. Spędzajcie również razem czas, organizując finanse pociechy – stosujcie wykresy, podsumowania itd.

Oszczędzanie może nie być uciążliwe, tylko należy wyrobić w sobie parę nawyków. Najkorzystniej zaczynać drobnymi krokami od poszczególnych części. Zdecyduj się na jeden z nich i nad nim pracuj, na przykład zaprzestań nabywać kawę na wynos albo przestań jeść na mieście. Rzucanie się z motyką na słońce może nie zadziałać, a to ma szanse zniechęcić cię do następnych podejść. A przecież nie od razu Kraków zbudowano.